πολυαής

-ές, Α

αυτός που πνέει πολύ ή δυνατά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -ᾱής (< ἄημι «πνέω δυνατά, φυσώ»), πρβλ. βαρυ-αής, δυσ-αής. Το μακρό -ᾱ- τού β' συνθετικού πιθ. με έκταση λόγω συνθέσεως ή για μετρικούς λόγους].